Randka dla zabieganych rodziców
Na pewno pamiętacie czasy narzeczeństwa – długie spacery, romantyczne kolacje, rozmowy… Momenty pełne emocjonalnej bliskości, budujące fundament relacji małżeńskiej.
Wydawać by się mogło, że musi to bezpowrotnie odejść w momencie, gdy usłyszycie, skądinąd cudowne słowa: „to syn” lub „to córka”. Dla wielu małżeństw już przy dwójce dzieci największą romantyczną fantazją staje się wizja ośmiu godzin nieprzerwanego snu. A jednak randki są niezbędne do pielęgnowania miłości małżeńskiej.
Przywołać pierwszą randkę
Mężczyźni zwykle odpoczywają w działaniu – np. wędkując, grając w tenisa, jeżdżąc rowerem. Kobiety z kolei raczej wypoczywają mogąc porozmawiać o rzeczach dla nich ważnych. Dlatego warto wymyślić powód dający zarówno możliwość porozmawiania, jak i wspólnego działania. Jednym ze sposobów jest przypomnienie sobie swych pierwszych randek. Powtórzenie randki z początków znajomości daje możliwość zarówno, by z jednej strony powspominać, co wtedy was wzajemnie w sobie pociągało, jak i porozmawiać o waszej dzisiejszej relacji.
Warto też za każdym razem wymyślić jakiś temat główny – coś co będzie inspiracją do pogłębiania miłości. Dla przykładu jedna z randek może być nastawiona na odświeżenie i dodanie pikanterii współżyciu małżeńskiemu. Można skorzystać z sugestii zawartych w książce o. Knotza „Seks jakiego nie znacie”.
Klub randkowiczów
Jedyne, co jest potrzebne,to wygospodarowanie czasu. Znajoma para mieszkająca w Irlandii mówi, że udało im się zorganizować przy parafii „Klub randkowiczów”. Kilka rodzin organizuje na zmianę opiekę nad dziećmi, tak by przynajmniej co dwa tygodnie każda para małżeńska mogła pójść na randkę. A są to rodziny wielodzietne, więc stanowi to poważne wyzwanie organizacyjne.
Pamiętajcie, że pielęgnując miłość małżeńską, dajecie najlepszy wzór budowania intymnych relacji waszym dzieciom. Uczą się dzięki temu, jak być dobrą żoną, mężem. Nie ma co czekać, aż dzieci podrosną. Dbajcie o wzajemną miłość już teraz.
10 „randkowych motywów przewodnich” pogłębiających relacje:
- Priorytety w małżeństwie.
- Nauka rozmowy.
- Rozwiązywanie konfliktów w uczciwy sposób.
- Wzajemne wsparcie i oczekiwania.
- Szukanie punktów wspólnych.
- Wzbogacenie pożycia intymnego.
- Wspólna praca i dzielenie obowiązków.
- Zachowanie równowagi między rolą rodzica i małżonka.
- Dbanie o wasz rozwój duchowy i religijny.
- Plany na przyszłość.
Czego unikać na randce:
- Nie pozwólcie, by dominującym tematem stały się wasze dzieci..
- Nie rozmawiajcie o drażliwych tematach (teściach, pieniądzach itp.), na randce macie odpocząć, a nie pokłócić się.
- Nie idźcie do kina – nie będzie możliwości rozmowy.
Wywiad:
Katarzyna Marcinkowska, fra3.pl: Jaką relacją jest małżeństwo? I jakie wyzwania stoją przed małżonkami
Bogna Białecka: Przed małżonkami stoi wiele wyzwań a najpotężniejszym jest kochać się nawzajem i potrafić dogadywać. Może brzmi banalnie, ale tak nie jest. Wiele osób myli miłość ze stanem zakochania i gdy na widok męża serce nie zaczyna bić szybciej, gdy dotknięcie dłoni żony nie budzi oszałamiającego dreszczu myślą, że ich miłość umarła. A miłość „długodystansowa”, małżeńska – czyli w naszych katolickich założeniach raz na zawsze – ma w sobie spory element aktu woli, nie tylko emocje. Akt woli – czyli np. umiejętność codziennego dostrzegania, niejako na nowo, na świeżo tych wspaniałych cech, dla których poślubiliśmy daną osobę, a które z biegiem czasu mogą wydawać się nam oczywiste. Widziałam niedawno taki tekst: „Kobiety i ich system punktowy”, zaczynający się od słów:
„Na świecie istnieje tylko jedna zasada – musisz uszczęśliwiać kobiety!
– Zrób coś, co ona lubi, a nabijesz za to punkty
– Zrób coś, czego ona nie lubi, a stracisz punkty
– Zrób coś, co ona lubi i oczekuje tego od Ciebie – a nie dostaniesz za to żadnych punktów”
Coś w tym jest, a dotyczy oczywiście nie tylko oczekiwań kobiet ale i mężczyzn – przyzwyczajamy się do rzeczy dobrych, zaczynamy je traktować jako oczywiste i coś „co się nam należy”. A miłość to np. potrafić codziennie na nowo to dobro dostrzegać i doceniać.
Drugie ważne wyzwanie – dogadywanie się. Bywają np. kobiety, które z mężem się nie dogadują, ale nie chcą rozwodu „dla dobra dzieci”. Chodzą wypłakiwać się np. do przyjaciółek i dostają na tyle dobre wsparcie, że potrafią w toksycznej relacji wytrzymywać latami. Ale to nie jest rozwiązanie. Dzieci i tak czują, że między rodzicami dzieje się coś złego, co gorsza uczą się tego samego i te same chore wzorce powielają w zakładanych przez siebie rodzinach. Rozwód to też nie jest żadne rozwiązanie. Z badań Judith Wallerstein wynika np., że dla dziecka o wiele tragiczniejszy w skutkach jest rozwód rodziców, niż ich śmierć! Sposobem na rozwiązanie problemu jest nauka skutecznej komunikacji. Ogrom problemów małżeńskich daje się rozwiązać dzięki rozmowie. I nie warto z tym czekać aż coś się zacznie sypać. Miłość małżeńską trzeba pielęgnować, już wtedy gdy wszystko się dobrze układa.
Często jest tak, że relacja z dziećmi staje się ważniejsza niż z małżonkiem (szczególnie u kobiet). Gdzie jest granica?
Wpierw żona, mąż, potem dzieci. Jak relacja w małżeństwie się wali, krzywdzicie swoje dzieci. Myślę, że świadomość tego powinna być dla nas wystarczającą motywacją. Jak wyczuć granicę? Kiedy przyjaciele mówią o jakiejś mamie, że jej odbiło na punkcie synka to zwykle dość dobry sygnał ostrzegawczy. Jeśli kobieta czuje niechęć, gdy ma zostawić dzieci by pójść z mężem na randkę – to dobry sygnał ostrzegawczy. Jeśli czuje obawę, gdy spuszcza dziecko z oczu – to dobry sygnał ostrzegawczy. Czasem wystarczy świadomość: „mąż to dla mnie nr 1”, czasem potrzebna jest psychoterapia.
Wielu z nas stwierdza, że i tak nie ma czasu. Czy to rzeczywiście prawda, czy to kwestia naszej nie dobrej organizacji?
Zdaję sobie sprawę, że w czasach gdy moment zawarcia związku małżeńskiego i urodzenia dzieci odkłada się na coraz później, w czasach gdy zaczynają dominować rodziny z jedynakiem, góra dwójką dzieci wiele małżeństw nie ma po prostu z kim zostawić dzieci, by pójść „na randkę”. Drugi problem to fakt, że w wielu rodzajach pracy małżonkowie mogą się często „mijać” chodząc na różne zmiany. Ale tu właśnie możemy wiele zrobić organizując się w grupach „randkujących małżeństw” gdzie co jakiś czas dzieci mają okazję zacieśniać więzy przyjaźni bawiąc się wspólnie w domu jednej z par, podczas gdy pozostałe są na randce.
Czy „randkowanie” jest sztuką, której trzeba się uczyć? Po latach małżonkowie mówią, że czar prysnął.
Pewnie, że randka małżeńska wygląda inaczej niż narzeczeńska, gdzie wystarczyła kawiarnia, romantyczny nastrój i mogliśmy sobie w ekstazie patrzeć w oczy przez pól godziny. Randek małżeńskich potrzebujemy się nauczyć. Dlatego właśnie warto mieć jakiś „temat przewodni” randki. Potrzebne są one zwłaszcza wtedy gdy urodzą się nam dzieci, właśnie po to by nie kochać dzieci zamiast małżonka.
AKCJĘ „RANDKA DLA ZABIEGANYCH RODZICÓW” PROWADZIŁ PORTAL FRANCISZKANSKA3.PL